“ดนตรีนั้นคือชีวิต จังหวะคอยลิขิตให้ชีวิตก้าวไป”

“อาตุ้ม ธนาธิป รัตนัย วัย 66 ปี  มือเบส”

น้องเล็กสุดของวง ที่จบจากคณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร อาตุ้มเคยชอบดนตรีและมีพรสวรรค์ในการเล่นเครื่องสาย แต่ก็ต้องพับความชอบนั้นไว้สามสิบปีเพื่อทำงานออกแบบ แต่สุดท้ายสิ่งเหล่านั้นมันไม่ได้หายไปไหน และมันได้กลับมาอีกครั้งในวัยใกล้เจ็ดสิบปี“ตอนเด็กเราอยากเล่นกีตาร์ เรามีไอดอลนะ เป็นพวกวงบีทเทิล โจลิ่งสโตน เด็กๆเราชอบดนตรี เอาจริงก็คืออยากจีบสาวเป็นเด็กศิลป์มันต้องเท่ ก็เล่นกีตาร์ไป จำไปงูๆปลาๆ จนเราเรียนจบมัณฑนศิลป์ เราก็ไม่ได้เล่นอีกเลย สามสิบปีแล้วที่ไม่ได้จับ แต่มันไม่ได้หายไปไหนนะ เราฟังเพลงมาตลอด เราชอบแต่แค่เราไม่ได้เล่น จนเรารู้จักเว็บสยามเบส มีเด็กเล่นเบสเป็นพันคน เราอยากกลับมาเล่นเลยลอง เอาจริงๆมันมันไม่มีง่ายหรือยากหรอกนะ มันจะกี่สายก็แล้วแต่ หลักการก็เหมือนกันหมด เล่นให้เป็นจังหวะ ไม่มีใครสอนเราได้นอกจากเราไม่หยุดเรียนรู้ เราใช้ชื่อในเว็บว่า “ลุงเบส” ก็เล่นมาหกเจ็ดปีแล้ว จนตอนนี้มีคนดูล้านวิว มันคือความสุขอีกแบบ จนมาวันนี้เราได้มาทำวงเบนเน็ตตี้ ก็กล้าพูดได้เลยว่านี่คือความภาคภูมิใจก่อนตาย”